Historia Chrześcijaństwa

Chrześcijaństwo
w Starożytności

    Chrześcijaństwo powstało u schyłku trzech starożytnych kultur: hellenistycznej, rzymskiej i semickiej, wśród wyznawców Judaizmu w rzymskiej prowincji Juda. Zostało zapoczątkowane przez nauczanie Jezusa z Nazaretu, który miał wielu uczniów. Z nich wybrał 12 apostołów. Gdy miał 33 lata został oskarżony przez Żydów o obrazę ich religii i skazany przez Poncjusza Piłata na śmierć. Został ukrzyżowany. Zmartwychwstał.

    Początkowo Chrześcijanie byli prześladowani przez Rzymian, ale w 313r. został uchwalony Edykt Mediolański, w którym cesarz Konstantyn I Wielki podarował chrześcijanom swobodę wyznawania ich religii, a w 380r. cesarz Teodor I zatwierdził chrześcijaństwo jako jedyną prawdziwą religię – chrześcijaństwo stało się oficjalną religią Imperium.

Chrześcijaństwo w Średniowieczu

Na okres średniowiecza przypada największe nasilenie chrystianizacji. Było to możliwe dzięki    dominującej pozycji chrześcijaństwa wśród ówczesnych europejskich władców oraz rosnącego wpływu papiestwa.

       Chrzest Polski miał miejsce w 966r.

        W średniowieczu mocno rozwinęło się życie zakonne. Powstały także zakony żebrzące, np. Franciszkanie, Dominikanie, Karmelici, którzy oczekiwali powrotu Kościoła do ducha i prostoty z czasów apostolskich.

       Doktryny Kościoła były formułowane w czasie soborów. Najważniejsze w średniowieczu to: konstantynopolitański II i III oraz nicejski II.

  I Podział Chrześcijaństwa

    W V w. słabość cesarstwa zachodniorzymskiego sprawiła, że wzrosło znaczenie biskupa Rzymu. Jednocześnie w cesarstwie wschodniorzymskim papież bardzo uzależnił się od cesarza - z prymatem Rzymu nie zgadzało się także wielu biskupów Wschodu. Nazwali papieża „przeklętym heretykiem”. Powstał konflikt pomiędzy Kościołem wschodnim i zachodnim.

     W VII i VIII w. Kościół wschodni i zachodni utrzymywały między sobą kontakty. Jednak w  IX w. doszło do zerwania kontaktów między kościołami w wyniku tzw. schizmy Focjusza, zwanej też schizmą Mikołaja I.

      Ostateczny rozłam Kościoła nastąpił w XI w. – tzw. wielka schizma wschodnia. Rozłam ten został przypieczętowany przez podbój Konstantynopola przez krzyżowców w 1204r.

      Od tej pory określenie „Kościół Katolicki” odnosi się do Kościoła rzymskiego i Kościołów Wschodnich, które nie zerwały jedności z Rzymem.

 

     Przeciw komu były krucjaty?

W średniowieczu przez państwa i rycerstwo europejskie podejmowane były wyprawy zbrojne – krucjaty:

        -Przeciw muzułmanom

        -Przeciw poganom

        -Przeciw heretykom

        -Przeciw katolikom

Ogłaszał je papież, głównie z powodów religijnych, nieraz także politycznych. Dzięki średniowiecznym krucjatom powstało wiele zakonów rycerskich.

II Podział Chrześcijaństwa

Luteranizm – 1517, jego twórcą był Marcin Luter.

Za jedyną podstawę przyjęto Pismo Święte, dwa sakramenty: komunię i chrzest, głośne   czytanie Biblii, śpiewanie psalmów, liturgię w języku narodowym, komunię pod dwiema  postaciami (chleb i wino). Luter zanegował nieomylność papieża, sakrament spowiedzi oraz płatne odpusty, co przysporzyło mu wielu potężnych przeciwników w postaci np. Inkwizycji). Zniósł również celibat.

Anglikanizm – 1534, jego formalnym założycielem był Henryk VIII, który zerwał związki z Rzymem gdy papież odmówił mu zgody na unieważnienie jego małżeństwa z Katarzyną Aragońską. Henryk VIII ustanowił siebie jako ziemską głowę Kościoła w Anglii, rozwiązał zakony, znacjonalizował dobra kościelne, zniósł przymusowy celibat duchownych. Wprowadził liturgię w języku angielskim oraz komunię pod dwiema postaciami.

Kalwinizm – 1536, jego twórcą był między innymi Jan Kalwin. U jego podstaw leżało przekonanie, że Bóg jednych obdarza łaską konieczną do zbawienia, drugich nie. Proste, cnotliwe życie, powodzenie w życiu doczesnym, powaga, rezygnacja z przyjemności oddalających od Boga miały świadczyć o tym, iż Bóg predestynował dane osoby do zbawienia. Człowiek sam nie mógł osiągnąć zbawienia, mógł tylko sprawiać wrażenie, że taka jest boska wola.

 Chrześcijaństwo Dziś